گاهی اوقات به راحتی می توان متوجه شد که چه زمانی به نظر می رسد بچه ها نسبت به خودشان احساس خوبی دارند و چه زمانی اینطور نیست. ما اغلب این ایده احساس خوب در مورد خود را به عنوان "اعتماد به نفس" توصیف می کنیم.
اعتماد به نفس یا همان عزت نفس فرزند شما، ضامن یک عمر سلامت روانی و شادی اجتماعی او می باشد. این پایه و اساس رفاه کودک و کلید موفقیت در بزرگسالی است. در تمام سنین، احساسی که نسبت به خود دارید، بر عملکرد شما تأثیر می گذارد. به زمانی فکر کنید که واقعاً احساس خوبی نسبت به خود داشتید. احتمالاً برای شما راحتتر است که با دیگران کنار بیایید و نسبت به آنها احساس خوبی داشته باشید.
همه چیز به این بستگی دارد، که چقدر خوشحال هستید. این بازتابی از این است که، یک شخص چقدر برای خود ارزش قائل است، خود را تایید می کند، از خود قدردانی می کند، برای خود جایزه در نظر می گیرد و خود را دوست دارد. به عبارت دیگر، نشان دهید که چقدر احساس ارزشمندی می کنید یا چقدر باور دارید که ارزشمند هستید.
سطح عزت نفس یا همان اعتماد به نفس می تواند تحت تأثیر عوامل زیادی قرار گیرد، از جمله:
• ساختار ژنتیکی و شخصیت
• سن و سلامتی
• احساس هویت شخصی
• طرز فکر و اینکه چقدر خودتان را با دیگران مقایسه می کنید.
• احساس تعلق به خانواده یا گروه اجتماعی
• چقدر احساس دوست داشتن و امنیت داشتن
• نحوه تعامل و واکنش دیگران با خود
مورد خوبی که وجود دارد این است که، عزت نفس ثابت نیست، می توان آن را تغییر داد. کارهای زیادی وجود دارند که می توانیم انجام دهیم تا بر بالا بردن اعتماد به نفس تأثیر بگذاریم.
عزت نفس یک کودک می تواند تقریباً بر تمام جنبه های زندگی تأثیر بگذارد. برای مثال: می تواند بر نحوه تصمیم گیری و انگیزه او برای امتحان چیزهای جدید تأثیر بگذارد. کودکی که نسبت به خودش اعتماد به نفس دارد و احساس خوبی دارد، به احتمال زیاد انگیزه بیشتری برای تلاش کردن دارد. آنها معتقدند که می توانند خوب عمل کنند و به دستاوردهای خود افتخار کنند.
سطح سالم عزت نفس می تواند به کودکان کمک کند تا با اشتباهات خود کنار بیایند، زیرا به آنها انگیزه می دهد تا دوباره تلاش کنند، بهبود یابند و بر نقاط ضعف خود غلبه کنند. عزت نفس، همچنین می تواند بر توانایی کودک برای ایجاد روابط سالم با دوستان و خانواده نیز تأثیرگذار باشد. به گفته ناتالی اینکلدون، روانشناس بالینی، فردی که عزت نفس ندارد:
• درخواست کمک یا بیان نیازهایش برایش مشکل است.
• حساس، حسود و احساس ناامنی دارد.
• بودن در کنار دوستانش برایش مشکل است.
• و...
طبق گفته بهداشت دانشگاه ایندیانا، کودکان بین 6 تا 11 سال شروع به مقایسه خود با دیگران می کنند و آنها را از نقاط قوت و ضعف خود بیشتر آگاه می کند. این باعث می شود، برخی از کودکان شروع به مقایسه منفی خود با همسالان خود کنند و یک عادت خود ویرانگر را شکل دهند، که ترک کردن آن سخت است. در نتیجه، این بچه ها به طور مداوم احساس بدی نسبت به خود می کنند و معتقدند که با اطرافیانشان همخوانی ندارند.
کودکانی که از نظر تحصیلی در مدرسه مشکل دارند و نمی توانند با همسالان خود همگام شوند، ممکن است با اعتماد به نفس پایین دست و پنجه نرم کنند. این می تواند در مورد بچه هایی که به طور طبیعی ورزشکار نیستند نیز وجود داشته باشد، زیرا همکلاسی های آنها متوجه نقاط ضعف آنها شده و اظهار نظرهای ناخوشایند می کنند.
زندگی ممکن است گاهی برای بچه ها طاقت فرسا باشد و وقتی شرایط سخت می شود، آنها باید بتوانند به والدین خود تکیه کنند. زمانی که والدین بیش از حد مشغول، بیعلاقه یا از نظر عاطفی در دسترس نیستند، کودک میتواند احساس تنهایی، مهم نبودن و بیحمایتی کند.
تعارضات و بحث های خانوادگی باعث ایجاد اقیانوسی از احساسات منفی می شود، که کودکان به راحتی آن را جذب و درونی می کنند. این منجر به بیثباتی عاطفی بزرگی برای این بچهها میشود و بدتر از آن، آنها اغلب معتقدند که به نوعی مقصر یا بخشی از مشکل هستند. زندگی در یک خانواده مشکل دار می تواند برای کودکان طاقت فرسا باشد. آنها را پر از ترس و ناامنی می کند و باعث کاهش عزت نفس آنها می شود.
زورگویی دردناک و آسیب زا است و می تواند تأثیر بسیار زیادی بر سلامت عاطفی و عزت نفس کودک داشته باشد. وقتی یک قلدر آنها را با طعنه های بی پایان مورد هدف قرار می دهد، آنها شروع به باور می کنند که این اظهارات بی رحمانه درست است.
کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، به ندرت می پذیرند که مشکل از قلدر است. در عوض، آنها اغلب این باور را قوی میکنند که مشکل خودشان هستند. به شدت از خود انتقاد می کنند و با کاهش عزت نفس آنها ممکن است مستعد مشکلات سلامت روان و افسردگی شوند..
اگر رفتار پرخاشگرانه ای را در کودک خود مشاهده می کنید، سعی کنید به شیوه ای آرام و منطقی پاسخ دهید. خیلی ناراحت شدن یا تهاجمی کردن خودتان، فقط مشکل را بدتر می کند. در واقع، کودکانی که مشکلات رفتاری دارند، گاهی رفتارهای ناخواسته ای از خود نشان می دهند تا بیشتر مورد توجه قرار گیرند.
کودک شما نشانه هایی از عزت نفس پایین را نشان می دهد، در اینجا چند راه عملی وجود دارد که می توانید شروع به بالا بردن اعتماد به نفس پایین آنها کنید:
• به آنها عشق نشان دهید.
• یک منتقد سختگیر نباشید.
• به آنها توجه کنید و از تلاش هایی که می کنند تمجید کنید.
• روی احساساتشان تمرکز کنید.
• نقاط قوت آنها را پیدا کنید.
• نظرات منفی در مورد خودشان را به چالش بکشید.
• از مقایسه خود با دیگران دست بردارید.
کودکانی که احساس خوبی نسبت به خود دارند، اعتماد به نفس کافی برای امتحان کردن چیزهای جدید دارند. آنها به احتمال زیاد بهترین تلاش خود را می کنند. بعد از کاری که می توانند انجام دهند، احساس غرور می کنند. اعتماد به نفس به کودکان کمک می کند تا با اشتباهات کنار بیایند، تا دوباره تلاش کنند، حتی اگر در ابتدا شکست بخورند. در نتیجه، عزت نفس به بچه ها کمک می کند در مدرسه، خانه و با دوستان بهتر برخورد کنند و رفتار مناسبی داشته باشند.
کودکانی که عزت نفس پایینی دارند، نسبت به خود مطمئن نیستند. اگر فکر کنند دیگران آنها را نمی پذیرند، ممکن است در برنامه ها شرکت نکنند. ممکن است اجازه دهند دیگران با آنها بد رفتار کنند. آنها ممکن است به سختی از خود دفاع کنند.
این نکات و توصیه ها را برای کمک به تربیت کودکی با اعتماد به نفس را امتحان کنید. این موارد شامل:
• اعتماد به نفس خود را بهبود بخشید.
• آینه مثبتی برای فرزند خود باشید.
• با هم بازی کنید و کودکی با اعتماد به نفس تربیت کنید.
• فرزند خود را با نام خطاب کنید.
• فرزند خود را برای موفقیت در کارهایش تشویق و راهنمایی کنید.
• به فرزندتان مسئولیت بدهید.
• کودکان را تشویق کنید تا احساسات خود را بیان کنند.
• روی نقاط قوت آنها تمرکز کنید.
• تلاش فرزندتان را در کاری که قرار است انجام دهند، تحسین کنید.
• و....
همه اینها می توانند راه هایی برای تربیت یک فرزند با اعتماد به نفس بالا مفید باشند.
هر کودکی متفاوت است. داشتن اعتماد به نفس ممکن است برای برخی از بچه ها آسان تر از دیگران باشد. برخی از بچه ها با چیزهایی روبرو می شوند، که می تواند عزت نفس آنها را کاهش دهد، اما حتی اگر عزت نفس آنها پایین باشد، می توان آن را بالا برد.
عزت نفس می تواند از همان دوران کودکی شروع شود. در طول زمان به آرامی و با رشد کودک بیشتر یا کمتر شود. اعتماد به نفس می تواند به این دلیل باشد که فرزندتان احساس امنیت، دوست داشتن و پذیرش می کند. این می تواند زمانی شروع شود که کودک توجه مثبت و مراقبت محبت آمیز را دریافت کند.