اختلال ADHD در دانش آموزان یا همان اختلال کمبود توجه (ADD) می تواند چالش برانگیز و حتی گاهی اوقات طاقت فرسا باشد. با این حال، هنوز نیازی به عجله برای مراجعه به پزشک نیست، زیرا شما می توانید برای غلبه بر چالش به فرزندتان کمک کنید. بنابراین، هر چه زودتر اقدام کنید، شانس موفقیت فرزندتان در زندگی بیشتر می شود.
کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است سرکلاس درس بیرون را نگاه کنند و اصلا توجه و علاقه ای به معلم خود نداشته باشند، یادگیری برایشان سخت است، خیلی زود خسته، کلافه و ناامید می شوند. ممکن است رفتارهایی از آنها سر بزند که بقیه دانش آموزان متعجب شوند. با این حال باید رفتار درستی با آنها شود تا بتوان کنترلشان کرد.
تربیت و آموزش به کودک مبتلا به ADHD کار آسانی نیست. کارهای خانه که برای سایر بچه ها و والدین عادی به نظر می رسد، می تواند برای کودکان مبتلا به ADHD دشوار شود، زیرا آنها در درک و سازماندهی روز خود مشکل دارند.
نمی توانند فکر کنند و روز خود را برنامه ریزی کنند، این کودکان نمی توانند خود را سازماندهی کنند، نمی توانند انگیزه خود را کنترل کنند یا کاری را به موقع و سروقت انجام دهند، همچنین تشخیص اینکه آیا فرزندشان از ADHD رنج می برد برای والدین دشوار می کند.
کودکان مبتلا به ADHD هر کاری که به آنها گفته شود انجام می دهند، اما نمی دانند از کجا شروع کنند. آنها با خوشحالی موافقت خواهند کرد که اسباب بازی های خود را در کشوها قرار دهند، تکالیف خود را بنویسند، تخت خود را مرتب کنند و یا حتی اتاق خود را تمیز کنند، اما نمی دانند چگونه و به چه صورت این کارها را انجام دهند.
راه هایی وجود دارد که می توانید با کمی حمایت، دلسوزی و صبر زیاد به فرزندان مبتلا به این اختلال کمک کنید که بر ADHD غلبه کنند. باید زندگی را با این واقعیت شروع کنید که کودکان مبتلا به ADHD مغزهایی کاملاً متفاوت از مغز کودکان عادی دارند و این باعث می شود آنها رفتار تکانشی داشته باشند.
مشخص نیست که چه چیزی باعث تفاوت های مغزی ADHD می شود. شواهد قوی وجود دارد، مبنی بر اینکه ADHD عمدتا ارثی است. بسیاری از کودکان مبتلا به بیش فعالی والدین یا خویشاوندان مبتلا به آن هستند. همچنین اگر بچهها زود به دنیا بیایند، در معرض سموم محیطی قرار بگیرند و یا مادرشان در دوران بارداری از مواد مخدر استفاده کرده باشند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن هستند.
ADHD ناشی از تماشای بیش از حد صفحه نمایش، فرزندپروری ضعیف، یا خوردن بیش از حد قند نیست.
برای تشخیص ADHD، پزشکان با پرسش در مورد سلامت، رفتار و فعالیت کودک شروع می کنند. آنها با والدین و فرزندان در مورد چیزهایی که متوجه آن هستند صحبت می کنند. ممکن است، پزشک از شما بخواهد که لیست هایی را در مورد رفتار فرزندتان تکمیل کنید و یا از شما بخواهد که یک چک لیست به معلم فرزندتان نیز بدهید.
برای زندگی با کودک مبتلا به ADHD، باید تغییراتی در رفتار خود ایجاد کنید و همچنین یاد بگیرید که با رفتار کودک خود کنار بیایید.
یکی از نکات مهمی که باید به خاطر بسپارید تأثیری است، که کودک مبتلا به ADHD بر خانواده خواهد داشت. آنها در یادگیری، درک و انجام هر کاری کند هستند، می توانند به راحتی حواسشان پرت شود و بسیار بی نظم هستند. این رفتارها می تواند زندگی خانوادگی را مختل کند.
کودکان مبتلا به ADHD قبل از صحبت کردن فکر نمی کنند و چیزهایی می گویند که ممکن است آنها یا اعضای خانواده شان را در موقعیت شرم آوری قرار دهد. آنها همچنین می توانند در کوچکترین مورد عصبانی شوند و در غیرمنتظره ترین مواقع صحنه ای را خلق کنند.
در اینجا چند نکته وجود دارد، که می توانید برای کمک به کودکانی که درگیر این بیماری هستند از آنها استفاده کنید، این موارد شامل:
ADHD فقط با داروها یا تلاش های شخصی قابل کنترل است، اما قابل درمان نیست. زمانی پیش میآید که فرزندتان صبر شما را با رفتارش آزمایش میکند و در این شرایط باید آرام بمانید و موقعیت مثبت خود را حفظ کنید. به عنوان والدین و یا معلم، بهتر می دانید که چگونه در زندگی آنها تأثیر مثبت بگذارید. می دانید چه چیزی برای او بهتر است و چه چیزی نه.
وقتی صبر و خونسردی داشته باشید، با کمک به او در آرامش و مثبت بودن، می توانید به روشی بسیار بهتر با او ارتباط برقرار کنید. اگر کاری را در میانه راه رها کرد یا هرگز آن را تمام نکرد، با او خوب رفتار کنید و به او بگویید که مهم است تا آن کار را تمام کند. اگر آن را دوست ندارد، چیز دیگری انجام دهد. مهم است که او را درگیر نگه دارید.
شما می دانید که فرزند شما از ADHD رنج می برد، همچنین می دانید که آنچه برای سایر کودکان طبیعی است، ممکن است برای این کودکان عادی نباشد، بنابراین قوانین را تعریف کنید اما انعطاف پذیر باشید. نسبت به آنها خیلی سختگیر نباشید، زیرا اگر سخت گیری زیاد انجام دهید به هیچ کدامتان کمکی نمی کند. هنگامی که قوانینی را تنظیم می کنید، به خاطر داشته باشید که کودکان مبتلا به این بیماری ممکن است مانند سایر کودکان هم سن و سال خود، با تغییرات زودهنگام یا آسان سازگار نشوند.
به فرزندتان اجازه دهید اشتباه کند، اما باید به آن اشتباه اشاره کنید تا آن را تکرار نکند. او را از انجام کاری دلسرد نکنید، فقط به این دلیل که فکر می کنید اشتباه است. کودکان مبتلا به اختلال ADHD نمی توانند رفتار خوب یا بد را تشخیص دهند، بنابراین باید در مورد آن به او بگویید.
کودکان مبتلا به ADHD بر اساس انگیزه عمل می کنند و هدف نهایی والدین باید جلوگیری از وقوع آن باشد. در رفتار این کودکان تغییراتی ایجاد کنید و به وضوح به او بگویید که چه رفتارهایی در خانه، بیرون و مدرسه قابل تحمل و غیرقابل تحمل خواهد بود. ممکن است به شما نیاز داشته باشد که همدردی، محبت، انرژی، صبر و قدرت داشته باشید.
قوانینی را تنظیم کنید که ساده و قابل درک باشند، زیرا ممکن است کودک شما در وهله اول در درک قوانین با مشکل مواجه شود. هر بار که کودک از قوانین پیروی کرد، به او پاداش و هدیه ای به او بدهید. فهرستی از قوانین تهیه کنید و آن را در جایی بچسبانید که خواندن آن برای او آسان باشد. قوانین را تا زمانی که فرزندتان به خوبی به خاطر بسپارد، تکرار کنید.
کودکان مبتلا به ADHD ممکن است گاهی اوقات رفتار پرخاشگرانه از خود نشان دهند و این در بین آنها بسیار رایج است. اگر در هر زمان پرخاشگری نشان دادند، به آرامی به آنها بگویید که آرام شوند، که مسلما گوش نمی دهند. به دلیل رفتار آنها حتی شما ممکن است عصبانی شوید و در این صورت باید تا 10 بشمارید یا به فرزندتان بگویید تا 10 بشمرد تا عصبانیت او برطرف شود. هر رفتاری که نسبت به شما، اعضای خانواده یا سایر بچهها توهین آمیز باشد، باید مجازات شود.
هرشخصی در مورد اهمیت ورزش و خواب برای سلامتی بدن اطلاعاتی دارد. فواید ورزش بیپایان است: یکی، آنها این است که به کودکان کمک میکند انرژی بگیرند. همچنین تمرکز را بهبود می بخشند و افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد. با این حال، مهمترین جنبه کمک به خواب بهتر فرزندمان است که با کاهش علائم ADHD مرتبط است.
بچه ها مانند بزرگسالان عاشق تعطیلات هستند. به خوبی میدانیم که تعطیلات چگونه عملکرد افراد را بهبود میبخشد. سالی یک بار به تعطیلات طولانی یا چند بار در سال به تعطیلات کوتاه تر بروید. این نه تنها عملکرد فرزند شما را بهبود می بخشد، بلکه اثربخشی او را نیز بهبود می بخشد.
کودکان مبتلا به ADHD اغلب بهعنوان تنها زندگی میکنند، زیرا دوستیابی برایشان دشوار است. به فرزند خود بیاموزید که چگونه دوست شود. تأثیری که دوستان بر زندگی فرد می گذارند بسیار زیاد است.
لطفاً به یاد داشته باشید که کودکان مبتلا به ADHD باهوش و خلاق هستند. هنگامی که آنها دوستی پیدا کردند، در نهایت متوجه می شوند که چگونه با آنها کنار بیایند.
برای والدین، مراقبت از کودک مبتلا به ADHD می تواند از نظر روحی و جسمی خسته کننده باشد و این می تواند در دراز مدت باعث خستگی شود، اما باید کنار بیایید و تلاش کنید. در صورت نیاز از یک متخصص کمک بگیرید تا شما را به درستی راهنمایی کند و اگر به داروی خاصی احتیاج بود برای او تجویز کند.